Jak zadbać o bezpieczeństwo kota wychodzącego z domu?

Koty wychodzące żyją krócej. Powód jest prosty: czyha na nie o wiele więcej zagrożeń niż na futrzaki, które pół dnia wylegują się na kanapie, a drugie pół leniwie trącają wiszącą u drapaka zabawkę. Dlaczego więc niektórzy właściciele puszczają wolno swoje mruczki? Bo zdarza się, że instynkt odkrywcy i łowcy jest wyjątkowo silnie rozwinięty i pupil na wszelkie sposoby próbuje opuścić cztery ściany. Co zrobić, żeby z tych wypraw wracał cały i zdrowy?

Czip dla kota czy obroża z adresówką?

Choć kot doskonale orientuje się w terenie, nie można wykluczyć, że się zgubi. Niewykluczone też, że zostanie „przygarnięty” i wywieziony z dala od domu, a po ucieczce z nowego lokum będzie się błąkał w poszukiwaniu ukochanego właściciela. Trzeba być przygotowanym na różne sytuacje. Niezbędna jest więc obroża, do której przyczepiona zostanie adresówka.

Warto także rozważyć zaczipowanie kota. Czip jest niewielki, nie stanowi żadnego zagrożenia dla zdrowia mruczka, za to w przypadku odnalezienia go pozwala na szybką identyfikację. Należy jednak pamiętać, że umieszczenie czipa pod skórą mruczka to dopiero początek. Kolejnym krokiem musi być wprowadzenie jego danych do różnych baz. Warto zarejestrować kota m.in. w Centralnej Bazie Danych Zwierząt Oznakowanych Elektronicznie, w bazie Safe-Animal czy w bazie Polskiego Towarzystwa Rejestracji i Identyfikacji Zwierząt.

Pamiętajmy też o innej kwestii: czipowanie psów i kotów niestety wciąż nie jest popularne. Może się zdarzyć, że nasz wędrujący swobodnie kot uznany zostanie za zwierzę bezdomne, bo nikt nie będzie wiedział o czipie. Najbardziej rozsądne jest więc połączenie obu rozwiązań: zaczipowanie oraz założenie obroży z adresówką, na której oprócz numeru telefonu warto zamieścić informację o obecności czipa.

Zdrowie kota wychodzącego

Pozwalając kotu na wałęsanie się po okolicy, trzeba liczyć się z wieloma innymi zagrożeniami, nie tylko z jego zaginięciem. Podczas wędrówek mruczek z pewnością natknie się na inne koty. Nie możemy mieć pewności, że jego kocie towarzystwo będzie w pełni zdrowe. Konieczne jest więc skrupulatne przestrzeganie kalendarza szczepień, włącznie ze szczepieniem przeciwko wściekliźnie – pamiętajmy, że wściekliznę mogą przenosić nie tylko koty i psy, ale też np. wiewiórki, za którymi nasz pupil może mieć ochotę ganiać.

Kot wychodzący częściej niż kot przebywający wyłącznie w domu powinien być poddawany odrobaczaniu i odpchlaniu. Niezwykle ważne jest również zapewnienie mu ochrony przed kleszczami. Pajęczaki te mogą stanowić zagrożenie nie tylko dla mruczka, ale także dla nas – kleszcz z łatwością może przejść z futra pupila na nasze dłonie. W sklepach zoologicznych znajdziemy wiele różnych preparatów przeciwkleszczowych, np. w postaci kropli podawanych na kark zwierzęcia.

Kolejnym zagrożeniem dla wychodzącego mruczka są samochody. To właśnie potrącenie podczas przebiegania przez ruchliwą ulicę jest jedną z najczęstszych przyczyn śmierci kotów. Nie nauczymy pupila przechodzenia na zielonym świetle i rozglądania się na boki, trzeba więc sprawić, że stanie się lepiej widoczny dla kierowców. W tym przypadku pomocna będzie obroża odblaskowa. Warto kupić obrożę z bezpiecznym wypięciem albo z gumką – w sytuacji, gdy kot zawiśnie na gałęzi czy płocie, obroża rozepnie się (lub rozciągnie), uwalniając go i tym samym zapobiegając uduszeniu.

Warto rozważyć wykonanie zabiegu kastracji (sterylizacji). Sterylizacja kotki zapobiegnie ciąży, z kolei kastracja kocura sprawi, że złagodzimy nieco jego bojowy temperament – prawdopodobnie nie będzie miał ochoty na udział w krwawych walkach o terytorium z innymi kocurami.

Jeśli mieszkamy w domu z ogrodem, trzeba na otoczenie budynku spojrzeć oczami ciekawskiego kota. Poza jego zasięgiem powinny znaleźć się wszelkiego rodzaju chemikalia, nawozy, pestycydy, środki zwalczające ślimaki. Schować należy ostre narzędzia, na które futrzak mógłby się przypadkowo „nadziać”. Baczną uwagę trzeba zwrócić na gatunki hodowanych roślin. Niektóre z nich mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia pupila, np. amarylis, azalia, bez czarny, hiacynt czy hortensja. Nie mamy wprawdzie wpływu na to, jakie rośliny znajdują się w ogrodzie sąsiada, ale eliminując je z bezpośredniego otoczenia domu, zmniejszymy ryzyko zatrucia.

Jeśli marzy nam się oczko wodne, lepiej, aby nie było zbyt głębokie. Pływające w nim ryby mogą kusić kociego łowcę, który – próbując je złapać – wpadnie do wody. Zamiast liczyć na to, że wykaże się doskonałymi umiejętnościami pływackimi, warto po prostu zdecydować się na oczko o mniejszej głębokości.

Tekst: Małgorzata Przybyłowicz-Nowak
Zdjęcie: Fotolia.com